Na exact 6 weken en 1 dag is het dan zover: vandaag gaan we naar huis! Waar ik voor de operatie er geen vertrouwen in had, heb ik dat nu wel. Ik wil dolgraag naar huis, weg van alle herrie en het geleefd worden, hoe lief iedereen ook voor me is. Maar ook met de … More En dan is het zover: echt naar huis
Deze keer maak ik het een stuk bewuster mee hoeveel pijn het doet als je een grote buikoperatie hebt. De eerste keer heb ik de eerste week na de operatie niet bewust meegemaakt omdat ik deels ook op de intensive care lag. Ik wist van tevoren al dat de kans groot was dat ik hele … More Niet naar me luisteren
Ik ben al vroeg wakker: vandaag staat de operatie gepland. Het tijdstip weet ik nog niet, ze proberen me ergens tussendoor te plannen maar het gaat zeker vandaag gebeuren. Dus ook nuchter blijven, niet dat ik nu een hap door m’n keel ga krijgen maar niet eten betekent nu ook mezelf niet fijn voelen, m’n … More “We gaan goed voor je zorgen”
“Waar ben je?” ik heb Patrick aan de lijn en volgens mij zit ie in de auto. “Ik kom net van je ouders af, ik ben onderweg naar jou. Waarom slaap jij eigenlijk niet?” Patrick heeft al door dat er iets is want normaal zou ik liggen slapen en bel ik hem niet op. Ik … More Aftellen naar de operatie
Ik zit op de rand van het bed, ik heb net de lunch op en wil zo nog even gaan slapen. Patrick is even naar huis, dat doet ie als ik tussen de middag even ga slapen, even uit het ziekenhuis. De verpleging heeft daar ook lang op aangedrongen en de eerste keer dat ie … More Opnieuw opereren
De koorts is nog steeds niet weg maar is wel een klein beetje gezakt. De verpleegkundige komt de avondcontroles doen en ik ben inmiddels wel gewend aan dat riedeltje. De bloeddrukmeter piept zoals gebruikelijk en ik zie de verpleegkundige zorgelijk kijken. Ze wil ook nog even mijn pols opnemen. Daarna loopt ze weg terwijl ze … More “Gaat u gerust slapen”
Ik lig klappertandend in bed, de koorts heeft me goed te pakken. Ik hoor de bloeddrukmeter ook weer piepen: die is dus ook niet goed. Ik zie de bezorgdheid bij de verpleegkundige en ook bij Patrick, zij zijn er ook niet gerust op. De arts is er snel en komt me onderzoeken. “Heb je ergens … More Het gaat niet goed
Ik snap er niks van. Ik krijg 3 keer per dag zware antibiotica via het infuus, de infectiehaard is met de operatie verwijderd maar toch lijk ik niet voldoende op te knappen. “Hoe kan dat nou? Ik doe toch niks raars en ik zou toch gewoon beter moeten worden?” ik spreek mijn ongerustheid uit tegen … More Waarom wordt ik niet beter?
“Hoe kom ik dan aan die bacterie?” ik snap niet waar ik die bacterie dan heb opgelopen. “Tja, dat weten we niet en daar gaan we waarschijnlijk ook niet achter komen. Misschien heb je die ergens opgelopen maar misschien heb je die al jaren bij je gedragen. Het is gewoon domme pech maar daar heb … More Hoe kom ik aan die bacterie?
Ik lig in bed maar door alle medicatie ben ik erg suf en als ik er aan terugdenk, zie ik vooral een heel ander persoon. Ik maak me maar om 1 ding druk: geen pijn hebben. Ik heb gelukkig een morfinepomp die ik zelf kan bedienen dus dat is fijn. Zeker als de verpleging iets … More Niks meer kunnen
mamainstilte 